سولفات منیزیم بنیفر

کمبود منیزیم
برگهای پیر در فاصله بین رگبرگها زرد رنگ می شوند روی آنها لکه های کوچک نکروزی بین رگبرگها واطراف میانه رگبرگ پیدا میشود که به شکل بیضی وسط برگ را پوشانده است.
برگهای پیر در فاصله بین رگبرگها زرد هستند،برگها از نوک وحاشیه کمی پیچ خورده وبه طرف بالا لوله می شوند در حالات شدت بیماری دمبرگ چروک وچین خورده برگها آویزان شده ولکه های ارغوانی بین رگبرگها ظاهر می شود.
برگها به خصوص برگهای پیر رنگ پریده می باشند.لکه های کوچک سبز روشن بین رگبرگها دیده می شود.هرچه شدت بیماری زیاد تر شود ،رنگ این لکه هاسفید تر می گردد.لکه ها ممکن است به صورت دانه های تسبیح سفید یا زرد رنگی پشت سر هم ودر طول برگ قرار گیرند.درجو لبه های برگ ممکن است حالت نکروزی سفید رنگی ظاهر نماید که به تدریج به طرف رگبرگ میانی پیش رود ولی معمولا رگبرگ اصلی را نگیرد.

.روش، زمان و مقدار مصرف :

کود سولفات منیزیم بنیفر را می تـوان قبل از کـاشت به همـراه سایر کودهـا به خاک اضافه نمود و یا بذر چغندر قند، حبوبات و ذرت را با محلول دو درصد آن تیمار کرده و مصرف نمود. زمان مصرف این کودها در باغها اواخر اسفند و در محصولات زراعی قبل از کاشت می باشد ولی می توان در آب آبیاری و به صورت محلول پاشی نیز از آن به سهولت استفاده نمود.برای برطرف نمودن کمبود منیزیم می توان از سولفات منیزیم با غلظت پنج الی ده کیلوگرم در ۱۰۰۰ لیتر آب استفاده کرد.زمان محلول پاشی در سبزیها در مرحله پس از نشاء و در گیاهان زراعی یک ماه پس از سبز شدن محصول می باشد.
گیاهان و مناطق مورد مصرف  :

گیاهان خانواده بقولات در مقایسه با سایرگیاهان حاوی منیزیم بیشتری هستند .ذرت، سیب‌زمینی، پنبه، مرکبات، انگور، چغندرقند و غلات عکس‌العمل خیلی زیادی به منیریم داشته و به کمبود منیزیم حساس هستند و در این میان سیب‌زمینی و انگور حساسیت فوق‌العاده‌ای به کمبود منیزیم نشان می‌دهند. کمبود منیزیم در شمال و غرب کشور رایج بوده و مصرف آن برای دانه های روغنی و مرکبات بسیار مفید است.