سولفات روی بنیفر

علائم کمبود روی در گیاهان مختلف :

رنگ سبز یا زرد در برگهای جوان.یا لکه های سوخته در محلهای میان رگبرگها در برگهای نسبتاً مسن.برگهای جوان در انتهای شاخه که بصورت رزت در می آیند کوچک ماندن.باعث خشگیدگی بعضی از بافتها ،تا خیر در رسیدگی و بلوغ و رشد نامناسب میوه ها میشود.

خسارت مهم کمبود روی ریختن میوه­های درختان دانه دار و هسته­ دار در طول تکامل آنهاست و شدیدترین حالت را می­توان در موقعی که سیب به اندازه گردو می­شود مشاهده نمود. در این شرایط گاهی تا ۸۰ درصد میوه درختان ریزش خواد داشت. در مرکبات کمبود روی با پوست کلفت شدن و ضخیمشدن سفیده و غیر قابل فروش شدن میوه نمایان می­گردد.

پیشگیری و درمان :

کمبود روی در باغات جوانی که اراضی آن بکر یا تسطیح شده باشد ظاهر می­شود، لذا توصیه شده است که قبل از اقدام به کاشت درخت وضعیت روی در این خاکها بررسی و نسبت به اصلاح اقدام شود. به دلیل اینکه گیاهان خانواده بقولات مانند شبدر و یونجه قدرت زیادی برای جذب روی دارند و ریشه آنها ، روی را از اعماق خاک به سطح می­آورد .کاشت این گیاهان به عنوان کود سبز برای اصلاح اراضیی که مشکوک به کمبود روی هستند ، توصیه شده است .

روی باید به بصورت محلول در خاک وجود داشته باشد. دو ترکیب سولفات روی و کلات های روی برای اصلاح کمبود روی با توجه به اینکه محول در آب هستند،  بسیار مناسب هستند.

روش، زمان و مقدار مصرف:

کود سولفات روی بنیفر از طریق جایگذاری عمقی ( موضعی، چالکود و نواری ) و محلول پاشی قابل مصرف است. در خاک های سبک با آب آبیاری نیز قابل مصرف است اما تحت این شرایط بازیافت آن کمتر خواهد بود. محلول پاشی ۵ در هزار آن به همراه اوره و اسید بوریک در پاییز و یا اوایل بهار قبل از باز شدن شکوفه ها در افزایش تشکیل میوه بسیار مفید است.

درختان:

در زمستان در قسمت میانی سایه انداز به همراه کود حیوانی و گوگرد به صورت چالکود یا کانال کود به میزان ۲۰۰ تا ۳۰۰ گرم به ازاء هر درخت بارور مصرف می شود.

نباتات زراعی:

هنگام تهیه بستر بذر همراه با سایر کودهای زمستانه به میزان ۳۰ تا ۵۰ کیلوگرم در هکتار زیر خاک مصرف می شود. در ضمن در در شالیزارها ۵۰ کیلوگرم در هکتار سولفات روی قابل مصرف می باشد.

محلول پاشی:

در درختان میوه به نسبت ۳ تا ۵ در هزار و در محصولات زراعی به نسبت ۳ تا ۴ در هزار محلول پاشی می شود.