سولفات آهن بنیفر

سولفات آهن  جزء مواد اولیه ی تولید کود شیمیایی می باشد. مقدار مصرف سولفات آهن در غلات و درختان میوه بسته به نوع محصول و نوع خاک متفاوت می باشد. برای مثال برای درختان پسته که در مناطق شوره زار می باشند بیشترین مقدار را دارا می باشد.
آهن یکی از عناصر ضروری برای رشد همه گیاهان سولفات آهن جزء مواد اولیه ی تولید کود شیمیایی می باشد. مقدار مصرف سولفات آهن در غلات و درختان میوه بسته به نوع محصول و نوع خاک متفاوت می باشد. برای مثال برای درختان پسته که در مناطق شوره زار می باشند بیشترین مقدار را دارا می باشد.
آهن یکی از عناصر ضروری برای رشد همه گیاهان می‌باشد که باعث تشکیل کلروفیل و بالا بردن سبزینگی گیاه و افزایش رشد و گلدهی و باردهی محصول می شود و درصورت کمبود آن کلروفیل به مقدار کافی در سلولهای برگ ایجاد نمی‌شود و برگها رنگ پریده به نظر می‌‌آیند. البته بجز رگبرگها، کل سطح برگ زرد رنگ می‌شود وابتدا این علائم در برگهای جوان وقسمت بالای ساقه مشاهده می‌شود و به تدریج کل گیاه را در بر می‌گیرد
مهمترین دلیل کمبود آهن زیادی بی کربنات در خاک می‌باشد. اغلب خاکهای ایران، مقدار قابل توجهی آهک دارند که ریشه گیاه با ایجاد شرایط ویژه ای در اطراف خود از قلیائیت خاک می کاهد و آهن مورد نیاز خود را تامین می‌کند. آبیاری سنگین و هر عاملی که تهویه خاک را کاهش بدهد موجب افزایش غلظت دی اکسید کربن در خاک می‌شود و در نتیجه از جذب آهن کاسته خواهد شد. واما اینکه چطور وچگونه ان را به گیاهان بدهیم
موارد و میزان مصرف کودهای آهن
الف- مصرف خاکی: در مصرف خاکی می توان مقدار ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ گرم سولفات آهن را مخلوط با مواد آلی و در چالکود برای هر درخت بارور در نظر گرفت. برای باغهای پر تراکم و درختان کمتر از ۱۰ سال، نصف مقادیر فوق مناسب می باشد
ب- مصرف محلول پاشی: برای رفع کلروز ناشی از آهک فعال در خاک، محلول پاشی سولفات آهن به تعداد دو یا چند بار در طول فصل رشد توصیه می گردد. در درختان میوه اولین محلول پاشی چهار هفته پس از گلدهی و دومین محلول پاشی سه هفته پس از اولین محلول پاشی صورت می گیرد. محلول پاشی سولفات آهن با مقدار پنج در هزار برای رفع کمبود مؤثر است
سولفات آهن بنیفر باعث تشکیل کلروفیل و بالا بردن سبزینگی گیاه و افزایش رشد و گلدهی و باردهی محصول می شود و درصورت کمبود آن کلروفیل به مقدار کافی در سلولهای برگ ایجاد نمی‌شود و برگها رنگ پریده به نظر می‌‌آیند. البته بجز رگبرگها، کل سطح برگ زرد رنگ می‌شود وابتدا این علائم در برگهای جوان وقسمت بالای ساقه مشاهده می‌شود و به تدریج کل گیاه را در بر می‌گیرد.